Οι δημογραφικές εξελίξεις σε όλες τις χώρες είναι μια από τις παραμέτρους που επηρεάζουν, εκτός των άλλων, και τις συνθήκες στέγασης των νεότερων γενεών, ενώ, από την άλλη μεριά, μπορούν να επηρεάσουν τόσο την ηλικία που οι γενεές αυτές κάνουν οικογένεια όσο και τον τελικό αριθμό των παιδιών τους.
Στη χώρα μας όπου τα τελευταία χρόνια οι 25-45 ετών αντιμετωπίζουν όλο και μεγαλύτερες δυσκολίες στέγασης θα μπορούσε να υποθέσουμε ότι και οι δημογραφικές εξελίξεις, ως ένα βαθμό, ευθύνονται για τις δυσκολίες αυτές. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί αν είχαμε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα μια εκρηκτική αυξηση των 25-45 ετών που θα οδηγούσε και σε μια «έκρηξη» της ζήτησης. Στην Ελλάδα όμως είχαμε αντιθέτως μια σημαντική μείωση της ηλικιακής αυτής ομάδας (- 850 χιλ. ανάμεσα στο 2009 και το 2024). Επομένως, για να αναζητήσουμε τις αιτίες των οξυμένων προβλημάτων στέγασης των νέων επιβάλλεται να ανατρέξουμε σε εκτός της δημογραφίας πεδία.
Στο σύντομο άρθρο που επισυνάπτεται, μετά από μια σύντομη παρουσίαση των σημαντικών αλλαγών που επήλθαν μετά το 2010, των επιπτώσεων τους στις νεότερες γενεές καθώς και των τρόπων προσαρμογής τους στο αυξανόμενο κόστος στέγασης, εκτιμούμε ότι η ταχύτατα αυξανόμενη απόκλιση ανάμεσα στο τιμές αγοράς ή ενοικίασης κατοικίας και το εισόδημα του μεγαλύτερου τμήματος των νέων που δεν διαμένει σε ιδιοκτήτη ή παραχωρημένη κατοικία, συνέτεινε στην ανάδυση της τρέχουσας στεγαστικής κρίσης έχοντας επιπτώσεις όχι μόνον στη δημιουργία οικογένειας αλλά και στον αριθμό των παιδιών που θα αποκτήσουν οι γενεές αυτές. Εξετάζοντας δε, τα με θετικό πρόσημο μέτρα των τελευταίων ετών για την αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι από αυτά μπορεί θα επωφεληθεί ένα μικρό μόνον τμήμα των νεότερων γενεών, με αποτέλεσμα το στεγαστικό να παράμενε «μεγα-πρόβλημα» για τα περισσότερα νεότερα ζευγάρια. Ένα διευρυμένο πρόγραμμα προσφοράς κοινωνικής κατοικίας, αντίστοιχο αυτών που υπάρχουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, επιβάλλεται. Αν υλοποιηθεί, θα δώσει τη δυνατότητα και στις γενεές των νέων που διαβιούν κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα διαθέτοντας χαμηλά (ή ακόμη χαμηλά-μεσαία εισοδήματα) να καλύψουν τις στεγαστικές τους ανάγκες πληρώνοντας ένα προσιτό ενοίκιο που δεν θα απορροφά ένα ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό των περιορισμένων εισοδημάτων τους, και, ταυτόχρονα, θα αμβλύνει και τις αρνητικές επιπτώσεις της στεγαστικής κρίσης στο «δημογραφικό».
Βύρων Κοτζαμάνης
Δ/της Ερευνών/Ινστιτούτο Δημογραφικών Ερευνών και Μελετών (ΙΔΕΜ)
Ινστιτούτο Δημογραφικών Ερευνών και Μελετών, https://indemography.gr/
Το ΙΔΕΜ είναι ένας νέος ανεξάρτητος μη-κερδοσκοπικός οργανισμός που διεξάγει αναλύσεις και έρευνες, παράγει μελέτες και προωθεί τη γνώση, συμβάλλει στην ενδυνάμωση της κοινωνίας των πολιτών και στον δημόσιο διάλογο σε ζητήματα που άπτονται των δημογραφικών εξελίξεων και των επιπτώσεών τους σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο.
Το link του Ινστιτούτου, ΕΔΩ
